تعادل شهري
چيستي معماري و شهرسازي ايراني- اسلامي سوالي است كه در ذهن بسياري از اشخاص، هنرمندان و حتي مسئولان مطرح است
    معماري و شهرسازي ايراني - اسلامي متعادل است؛ بدان مفهوم كه با شناخت طراحان و ايجاد كنندگان، از بستر طبيعي آن، اولاً ميزان جمعيت پذيري شهر متناسب با توان و ذخيره موجود در طبيعت تنظيم مي گردد. ثانياً توسعه كالبدي بناها و شهر با اتكا به مصالح طبيعي موجود در منطقه انجام مي گرفت. ثالثاً تقسيم بندي بناها، اجزاي شهر و خدمات مورد نياز آن به گونه اي متناسب صورت مي پذيرفته است استفاده از مصالح بومي را به دليل در دسترس بودن، صرفه اقتصادي، قابليت بازيافت در طبيعت، هماهنگي با ويژگي هاي فرهنگي و... ضروري تلقي نموده و جهت افزايش مقاومت و ايجاد تنوع در آنها انجام پژوهش هاي متناسب را ضروري مي دانيم.بر توسعه و ارتقاي كيفي فضاهاي شهري به منظور افزايش تعاملات اجتماعي و تنظيم جريان حيات مدني تاكيد مي نماييم.انطباق احجام مصنوع و بناها با خطوط طبيعي ضروري است..

الگوی شهرسازی                           
 فرهنگ گرا:              
اصول عقیدتی این الگو با اصول بشارت دهندگانش قابل مقایسه است . کل ” مجموعه شهری ” بر اجزا ( افراد ) و مفهوم ” فرهنگی ” شهر بر مفهوم مادی آن غلبه دارد .فضای الگوی فرهنگ گرا نیز جزء به جزء در تقابل با فضای الگوی ترقی گراست .
     بر عوامل جامعه شناسانه تاکید دارند . هر شهر فضا را به گونه ای خاص و متمایز اشغال می کند ،
   در الگوی فرهنگ گرا خیابان به عنوان ستون فقرات شهر محسوب می گردد که در آن برخوردهای اجتماعی انجام می شود .

  باغ سازی از نکات عمده الگوی فرهنگ گراست .

   :  طبیعت گرا

  انگاره های جریان شهر- ستیزی آمریکایی در قرن بیستم در الگویی جدید تبلور پیدا می کند . الگویی بس خیالپردازانه از آنکه بتواند تحققی داشته باشد ، اما نشانگر تفکر بخشی از جامعه شناسان و ” برنامه ریزان شهری ” آمریکایی است که تحت عنوان برود – ایکر سیتی     "               Broadacer – city "
  بوسیله معمار بزرگ آمریکایی فرانک لوید رایت تدارک دیده شده است .
این معمار ازسال  1930 تا 1935 ، بدون وقفه روی طرح استقرار مطلوب کار کرده است . در کتاب ” شهر ناپیدای ” رایت اصول پایه ای این تفکر قابل جستجو است .
اصول عقیدتی که رایت بر اساس آنها برودایکر را بنا نهاد ، اصولی است که یکی از پیروان امرسون بدست می دهد .
   رایت از دو زاویه نگاه می کند ، هم به مفاهیم فرهنگی و فرد بعنوان عنصر غیر قابل جایگزین و هم به صنعت و تکنولوژی چشم دارد .
    شهر صنعتی انسان را از خود بیگانه کرده لذا تنها تماس با طبیعت است که انسان را به خود باز می گرداند و رشد هماهنگ فرد را مانند  کلیتی امکان پذیر می کند .
      با بازگشت به دامن طبیعت به مفهوم مکتب شیکاگو نزدیک می شود و اکولوژی شهری را مطرح می کند .
      فضای این الگو بسیار پیچیده است ، بعضی از خصوصیات آن به الگوی ترقی گرا و بعضی دیگر به الگوی فرهنگ گرا شباهت دارد .
     این فضا هم باز است و هم بسته .  هم عام است و هم خاص . این فضای نو وتازه ای است که خود را کاملا وقف آزادی انسان می کند